بورلی هیلز، کالیفرنیا – آریلا مورو، یک پزشک داخلی، به تدریج از عزت نفس سالم و موفقیت حرفه ای به اعماق افسردگی رفت.
در آغاز سال 2015، او دچار یک رشته مشکلات شخصی شد، از جمله یک آسیب خانوادگی متلاشی کننده، نزاع زناشویی و یک شکست بزرگ حرفه ای. در ابتدا، سخاوت و اراده محض او را حفظ کرد، اما در نهایت او نتوانست از مشکلات خود جلوگیری کند و به مشروبات الکلی پناه برد. در اواخر سال 2020، مورو به سختی می‌توانست از رختخواب خارج شود و هفته‌ها متوالی دوش نمی‌گرفت یا دندان‌هایش را مسواک نمی‌زد. او روزانه تا دو بطری شراب می‌نوشت و آن را با ویسکی اسکاچ جایگزین می‌کرد.
مورو که در یک بعدازظهر پاییزی اخیر در خانه مجهزش نشسته بود، با یک لباس اسطوخودوس روشن، رژ لب همسان و یک گردنبند بزرگ مرواریدی آراسته بود، قوس تسلیم شدن خود را به الکل ردیابی کرد: «قبل از ساعت 5 بعدازظهر مشروب نخواهم خورد. من نمی خواهم قبل از 2 مشروب بخورم. من نمی خواهم تا زمانی که بچه ها در خانه هستند مشروب بخورم. و بعد، ساعت 10 بود، ساعت 9، بیدار شوید و بنوشید.»
در حالی که اعتیاد و مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد سرفصل سرتاسر کشور است، هیئت پزشکی کالیفرنیا، که مجوز MD را صادر می کند، در حال توسعه برنامه جدیدی برای درمان و نظارت بر پزشکان مبتلا به مشکلات الکل و مواد مخدر است. اما یک خط گسل ظاهر شده است که آیا افرادی که بدون دستور هیئت مدیره به برنامه جدید ملحق می شوند باید در معرض افشای عمومی قرار گیرند یا خیر.
حامیان بیمار خاطرنشان می کنند که مأموریت اصلی هیئت پزشکی “حفاظت از مصرف کنندگان مراقبت های بهداشتی و جلوگیری از آسیب” است، که آنها می گویند حریم خصوصی پزشکان را زیر پا می گذارد.
اسامی افرادی که طبق دستور انضباطی تحت درمان و نظارت قرار گرفته اند از قبل اعلام شده است. اما متخصصان پزشکی اعتیاد می گویند که اگر دولت بخواهد پزشکان مشکل دار بدون دستور هیئت مدیره حضور پیدا کنند، محرمانه بودن بسیار مهم است.
اسکات همبلتون، رئیس فدراسیون برنامه‌های سلامت پزشکان ایالتی، گفت که افشای عمومی “یک بازدارنده قوی برای هر کسی برای دریافت کمک” خواهد بود و مانع از مداخله زودهنگام می‌شود، که برای جلوگیری از اختلال در شغلی که می‌تواند به بیماران آسیب برساند، کلیدی است. اعضا به ترتیب دادن مراقبت و نظارت بر پزشکان برای اختلالات مصرف مواد و شرایط سلامت روان به عنوان جایگزینی برای نظم و انضباط کمک می کنند.
اما حامیان مصرف کننده استدلال می کنند که بیماران این حق را دارند که بدانند آیا پزشک آنها اعتیاد دارد یا خیر. پزشکان قرار است در مورد تمام خطرات و مزایای هر روش درمانی یا روشی با بیماران خود صحبت کنند، اما انتظار می رود خطر یک پزشک معتاد مخفی بماند؟ ماریان هالینگزورث، یک مدافع داوطلب در شبکه اقدام ایمنی بیمار، در جلسه استماع 14 نوامبر در مورد برنامه جدید به هیئت پزشکی گفت.
پزشکان نیز به اندازه سایرین در برابر اعتیاد آسیب پذیر هستند. افرادی که برای کمک به بازتوانی پزشکان کار می کنند، می گویند که میزان اختلالات مصرف مواد در میان آنها حداقل به اندازه نرخ برای عموم مردم است، که اداره فدرال سوء مصرف مواد و خدمات بهداشت روانی در گزارش 13 نوامبر 17.3 درصد اعلام کرده است.
الکل یک داروی انتخابی بسیار رایج در بین پزشکان است، اما دسترسی سریع آنها به داروهای ضد درد نیز یک خطر خاص است.
Chwen-Yuen Angie Chen، پزشک ترک اعتیاد که ریاست Well-Being را بر عهده دارد، می گوید: «اگر شما یک اختلال مصرف مواد افیونی دارید و در اتاق عمل با داروهایی مانند فنتانیل کار می کنید که به شما خیره شده است، این یک چالش است و می تواند یک محرک باشد. کمیته پزشکان و پزشکان در حال آموزش در مراقبت های بهداشتی استانفورد. “مثل این است که فردی مبتلا به اختلال مصرف الکل در یک بار کار می کند.”
از پایونیر تا لاگر
کالیفرنیا زمانی در خط مقدم درمان و نظارت پزشکان قرار داشت. در سال 1981، هیئت پزشکی برنامه ای را برای ارزیابی، درمان و نظارت بر پزشکان مبتلا به بیماری روانی یا مشکلات مصرف مواد راه اندازی کرد. شرکت‌کنندگان اغلب موظف بودند آزمایش‌های تصادفی دارو را انجام دهند، در هفته‌ای در جلسات متعدد گروهی شرکت کنند، توسط همکاران تحت نظارت محل کار قرار گیرند و حداقل پنج سال در برنامه بمانند. پزشکانی که داوطلبانه وارد این برنامه می‌شدند عموماً از محرمانگی برخوردار بودند، اما کسانی که به عنوان بخشی از اقدام انضباطی توسط هیئت مدیره به آن دستور داده می‌شدند در پرونده عمومی بودند.
این برنامه در سال 2008 پس از چندین ممیزی که نقص های جدی پیدا کرد، خاتمه یافت. یکی از این ممیزی ها که توسط Julianne D’Angelo Fellmeth، یک وکیل علاقه مند به مصرف کنندگان که به عنوان ناظر خارجی برای هیئت مدیره انتخاب شد، انجام شد، دریافت که پزشکان در این برنامه اغلب قادر به فرار از آزمایشات تصادفی دارو بودند، حضور در جلسات گروه درمانی اجباری به طور دقیق ردیابی نمی شد و شرکت کنندگان به درستی در محل کار نظارت نمی شدند.
امروزه، پزشکانی که خواهان کمک برای درمان اعتیاد هستند می‌توانند به تنهایی به دنبال درمان خصوصی باشند یا در بسیاری از موارد توسط بیمارستان‌ها و سایر کارفرمایان مراقبت‌های بهداشتی به اشخاص ثالثی که درمان و نظارت را سازماندهی می‌کنند ارجاع می‌دهند. هیئت پزشکی می تواند به یک پزشک مشروط برای درمان دستور دهد.
در مقابل، هیئت‌های صدور مجوز در کالیفرنیا از هشت حرفه دیگر مرتبط با سلامت، از جمله پزشکان استئوپاتیک، پرستاران ثبت‌شده، دندان‌پزشکان و داروسازان، برنامه‌های درمان و نظارت را دارند که تحت یک قرارداد اصلی توسط یک شرکت سهامی عام به نام Maximus Inc. 1.6 میلیون دلار در سال مالی گذشته برای مدیریت این برنامه ها.
زمانی که و در صورت تصویب مقررات نهایی هیئت پزشکی، گام بعدی این است که هیئت مدیره مناقصه را برای یافتن یک مدیر برنامه باز کند.
سقوط از فیض
مشکلات مورو مدت ها پس از تعطیل شدن برنامه اصلی کالیفرنیا شروع شد.
مورو، دختر یک جراح زیبایی برجسته، در شرایطی که او آن را «فراتر از ممتاز» توصیف می‌کند، در پالم اسپرینگز بزرگ شد. پدرش دیوید مورو بعدها مورد اعتمادترین مربی او شد.
اما زندگی جذاب او در سال 2015 از هم پاشید، زمانی که پدر و مادرش، لیندا مورو، به اتهام کلاهبرداری از بیمه فدرال در یک پرونده تبلیغاتی متهم شدند. در سال 2017، این زوج در تلاش برای فرار از تعقیب کیفری به اسرائیل گریختند، اما بعداً هر دو دستگیر و به ایالات متحده بازگردانده شدند تا با احکام زندان مواجه شوند.
مشکلات حقوقی والدین مورو، که بعداً با مشکلات زناشویی مرتبط با شکست کسب و کار شوهرش همراه شد، تلفات زیادی بر مورو وارد کرد. او در اوایل دهه 30 زندگی خود بود که مشکل با والدینش شروع شد و او 16 ساعت در روز کار می کرد تا یک مطب پزشکی خصوصی بسازد، با دو کودک کوچک در خانه. در پایان سال 2019، او به شدت افسرده شد و به طور فزاینده ای به الکل روی آورد. سپس، از دست دادن امتیاز پذیرش او در یک بیمارستان بزرگ لس آنجلس به دلیل نگهداری ناکافی پرونده پزشکی، اعتماد به نفس او را در هم شکست.
مورو، با تأمل در تجربه خود، گفت که همان نقاط قوتی که پزشکان را به سمت دانشکده پزشکی سوق می دهد و آنها را در حرفه خود ادامه می دهد، می تواند حس انکار را تقویت کند. ما آنقدر قوی هستیم که قدرت ما بزرگترین تهدید ماست. قدرت ما ناتوانی ماست.» مورو همه چراغ‌های زرد چشمک زن و حتی چراغ قرمز را که بعد از آن دردسر جدی وجود داشت نادیده گرفت: «من همه آنها را دمیدم و از صخره افتادم».
در اواخر سال 2020، او دیگر کار نمی کرد، به دلیل افسردگی در بستر بود و مشروبات الکلی افراطی می نوشید، متوجه شد که دیگر نمی تواند از پس آن بربیاید: «بالاخره به شوهرم گفتم: «به کمک نیاز دارم». او گفت: “من می دانم که شما این کار را می کنید.”
در نهایت، او خود را به یک مرکز درمانی مسکونی خصوصی در تگزاس رساند. مورو که اکنون به مدت 21 ماه هوشیار بود، گفت که حریم خصوصی درمان اعتیادی که انتخاب کرده بسیار ارزشمند است، زیرا او را از نظارت حرفه ای محافظت می کند.
او گفت: «نیازی نداشتم احساس برهنگی و قضاوت کنم.
مورو گفت که نگرانی های مربوط به حریم خصوصی او را برای پیوستن به یک برنامه دولتی مانند برنامه ای که توسط هیئت پزشکی در نظر گرفته شده است، بی میل می کند.
حریم خصوصی پزشک در مقابل محافظت از بیمار
مقررات پیشنهادی پزشکانی را که تحت انضباط هیئت مدیره نبودند تا زمانی که هوشیار بمانند و همه الزامات را رعایت کنند، از جمله آزمایشات تصادفی دارو، حضور در جلسات گروهی و نظارت بر محل کار، از افشای عمومی در امان می ماند. اگر برنامه محدودیتی برای مجوز پزشکی یک پزشک ایجاد می کرد، در سایت هیئت پزشکی قرار می گرفت، اما بدون اشاره به شرکت پزشک در برنامه.
تریسی زمانسکی، روانشناس بالینی و رئیس بخش گروه کمک پاسیفیک کالیفرنیا، گفت: با این حال، حتی این ممکن است شغل یک پزشک را به خطر بیندازد، زیرا «داشتن مجوز محدود به دلایل نامشخص می‌تواند پیامدهای شخصی و حرفه‌ای پایدار زیادی داشته باشد، هیچ‌یک مثبت نیست». پشتیبانی و نظارت را برای پزشکان فراهم می کند.
زمانسکی و دیگران می گویند که پزشکان، درست مانند هر کس دیگری، طبق قوانین فدرال حق دارند از حریم خصوصی پزشکی استفاده کنند، تا زمانی که آسیبی به آنها وارد نشده باشد.
بسیاری از کسانی که در پزشکی اعتیاد کار می کنند همچنین از برنامه جدید پیشنهادی به دلیل عدم درج مشکلات سلامت روان انتقاد کردند که اغلب با اعتیاد همراه است و در سایر ایالت ها تحت پوشش برنامه های بهداشتی پزشک قرار می گیرد.
مورو گفت: «به نظر من، چشم پوشی از درمان سلامت روان اشتباه بزرگی است. برای او، افسردگی و اعتیاد به الکل جدایی ناپذیر بودند، و برنامه اقامتی که در آن شرکت کرد، او را برای هر دو درمان کرد.
یکی دیگر از موارد اختلاف، پول است. بر اساس پیشنهاد فعلی، پزشکان تمام هزینه های این برنامه را تقبل خواهند کرد.
بر اساس تخمین های ارسال شده توسط هیئت پزشکی، ارزیابی اولیه بالینی، به علاوه آزمایش های منظم دارویی تصادفی، جلسات گروهی، و نظارت در محل کار آنها می تواند به طور میانگین سالانه بیش از 27000 دلار برای شرکت کنندگان هزینه داشته باشد. و اگر از آنها خواسته شود برای درمان 30 روزه بستری شوند، 40000 دلار اضافی اضافه می شود – به علاوه نزدیک به 36000 دلار دستمزد از دست رفته.
افرادی که در زمینه پزشکی اعتیاد کار می کنند معتقدند که این بار ناعادلانه است. آنها خاطرنشان می کنند که اکثر برنامه های پزشکان در سایر ایالت ها دارای بودجه خارجی هستند تا هزینه شرکت کنندگان را کاهش دهند.
گرگ اسکیپر، پزشک نیمه بازنشسته پزشکی اعتیاد گفت: «هزینه نباید به طور کامل توسط پزشکان متقبل شود، زیرا افراد زیادی از جمله هیئت مدیره، بیمه‌گران قصور، بیمارستان‌ها، انجمن پزشکی از این موضوع سود می‌برند. برنامه سلامت پزشکان ایالت آلاباما را به مدت 12 سال اجرا کرد. او گفت که در آلاباما، آن مؤسسات به این برنامه کمک می کنند و مبلغی را که پزشکان باید بپردازند به میزان قابل توجهی کاهش می دهند.
برنامه درمانی که مورو در بهار 2021 در کلینیک مننینگر در هیوستون شرکت کرد، 80000 دلار برای اقامت شش هفته ای هزینه داشت که توسط یکی از اعضای خانواده نگران پوشش داده شد. او گفت: «این زندگی من را نجات داد.
اگرچه مورو در سال اول پس از درمان در حفظ هوشیاری خود مشکل داشت، اما اکنون از 2 آوریل 2022 هوشیار بوده است. این روزها، مورو به طور منظم در درمان و الکلی های گمنام شرکت می کند و برای تبدیل شدن به یک پزشک معتاد انتخاب شده است.
مورو گفت: «امروز به دلیل تجربه‌ام پزشک بهتری هستم – بدون شک. من افتخار می کنم که دکتری هستم که الکلی در حال بهبودی است.
این مقاله توسط اخبار سلامت KFF، که منتشر می کند خط سلامت کالیفرنیا، یک سرویس مستقل از سرمقاله بنیاد مراقبت های بهداشتی کالیفرنیا.