میسون، پسر بریجیت نارش، در ژانویه 2020 به کمک فوری نیاز داشت، بنابراین به او این فرصت داده شد که او را به بیمارستان منطقه ای مرکزی، یک مرکز بهداشت روان دولتی در بوتنر، کارولینای شمالی بفرستد.
این نوجوان که با اوتیسم و استرس پس از سانحه و اختلالات کمبود توجه/بیش فعالی سر و کار دارد، شروع به تخریب مبلمان و فرار از خانه کرده بود. مادرش نگران امنیت میسون و بقیه اعضای خانواده بود.
اما کودکانی که در کارولینای شمالی دچار بحران هستند می‌توانند هفته‌ها یا ماه‌ها برای تخت روان‌پزشکی منتظر بمانند، زیرا این ایالت خدمات لازم برای پاسخگویی به تقاضا را ندارد. و هنگامی که لکه ها در دسترس هستند، گران هستند.
نرخ استاندارد در منطقه مرکزی 1338 دلار در روز بود که نارش توان پرداخت آن را نداشت. بنابراین، هنگامی که یک نماینده روابط بیمار نرخ تخفیف کمتر از 60 دلار در روز را پیشنهاد داد، همسرش، ناتان، قراردادی را امضا کرد.
اسناد نشان می دهد که میسون که اکنون 17 سال دارد، در آن سال بیش از 100 روز در بیمارستان مرکزی در دو اقامت جداگانه در بیمارستان بستری بود.
اما وقتی سال بعد درخواست پرداخت رسید، نرش گفت که شوکه شده است. نامه‌ها – که با علامت “اخطار نهایی” و درخواست پرداخت فوری بودند – توسط یک حقوقدان در دفتر جاش استین، دادستان کل کارولینای شمالی امضا شد. کل صورتحساب، 101546.49 دلار، به طور قابل توجهی بیشتر از حدود 6700 دلاری بود که نرش انتظار داشت طبق توافق خود با بیمارستان بپردازد.
بریجیت نارش، 44 ساله، که با شوهر و سه فرزندش در چپل هیل زندگی می کند، گفت: «باید به خودم می گفتم خونسردی خود را حفظ کنم. “هیچ راهی وجود ندارد که بتوانم برای این هزینه پرداخت کنم.”
صورت‌حساب‌های پزشکی زندگی میلیون‌ها آمریکایی را بهم ریخته است و بیمارستان‌ها خانه‌ها را توقیف می‌کنند و بسیاری از مردم را به ورشکستگی سوق می‌دهند. در سال‌های اخیر، قانونگذاران علیه بیمارستان‌های خصوصی انتقاد کرده‌اند، و ایالت‌ها قوانینی را تصویب کرده‌اند تا صورت‌حساب‌های پزشکی را شفاف‌تر کنند و تاکتیک‌های جمع‌آوری بدهی تهاجمی را محدود کنند.
برخی از دادستان های کل ایالت – به عنوان مقامات عالی اجرای قانون ایالت های خود – تلاش هایی را برای محافظت از ساکنان در برابر شیوه های مضر صورتحساب و وصول بدهی دنبال کرده اند. اما به نام حفاظت از منابع مالیات دهندگان، دفاتر آنها نیز اغلب مسئول وصول بدهی های پرداخت نشده برای تسهیلات دولتی هستند که می تواند آنها را در موقعیت متناقضی قرار دهد.
استاین، یک دموکرات که در سال 2024 برای فرمانداری نامزد شده است، تجمیع بیمارستان ها و شفافیت قیمت مراقبت های بهداشتی را به موضوعی کلیدی در دوران ریاست خود تبدیل کرده است.
استین در سال 2021 در مورد موج ادغام بیمارستان ها در ایالت گفت: “من نگرانی های واقعی در مورد این روند دارم.” قیمت‌گذاری سیستم بیمارستانی ارتباط نزدیکی با این موضوع دارد، زیرا ادغام هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی فوق‌العاده را افزایش می‌دهد.
استین درخواست مصاحبه درباره صورت‌حساب‌های میسون را که در پایان سال 2021 وارد شد، رد کرد، زیرا دولت کارولینای شمالی جمع‌آوری بدهی‌ها را در مارس 2020 به حالت تعلیق درآورد زیرا ملت پیامدهای اقتصادی همه‌گیری کووید-19 را احساس کرد.
به گفته حامیان مصرف کننده خدمات بهداشتی، در سراسر کشور، ایالت ها پول یا دارایی ها را مصادره می کنند، شکایت می کنند، یا اقدامات دیگری را برای دریافت بدهی از افرادی که در بیمارستان های دولتی و سایر موسسات اقامت می کنند، انجام می دهند و تلاش های آنها می تواند به طور نامتناسبی بر اقلیت های نژادی و قومی و فقرا تأثیر بگذارد. در کارولینای شمالی، مقاماتی که به دنبال جمع آوری بدهی های پرداخت نشده هستند، اجازه دارند بازپرداخت مالیات بر درآمد ساکنان را تدارک ببینند.
نامه جمع آوری بدهی از دفتر دادستان کل کارولینای شمالی درخواست پرداخت فوری هزینه درمان میسون نارش در بیمارستان منطقه ای مرکزی را دارد که برای خانواده نارش برای بستری شدن میسون در بیمارستان حدود 102000 دلار صورتحساب دریافت کرد. (ایمون کوئینی برای اخبار سلامت KFF)
نامه بریجیت نارش را شوکه کرد. او می گوید: «باید به خودم می گفتم خونسردی خود را حفظ کنم. “هیچ راهی وجود ندارد که بتوانم برای این هزینه پرداخت کنم.” (ایمون کوئینی برای اخبار سلامت KFF)
ویکاس ساینی، متخصص قلب و رئیس مؤسسه Lown، یک اندیشکده غیرحزبی مستقر در ماساچوست که از اصلاحات مراقبت های بهداشتی حمایت می کند، گفت: دادستان های کل باید نقش سنتی خود را برای محافظت از مصرف کنندگان در برابر شیوه های مضر جمع آوری بدهی و تعهد ایالت به تامین منافع مالیات دهندگان و خدمات مالی متعادل کنند.
ساینی که بنا به درخواست سلامت نیوز، نامه‌های تقاضای پرداخت دریافتی خانواده را بررسی کرد، گفت: پرونده نرش «طوفان کامل هر مشکلی در سیستم مراقبت‌های بهداشتی ما است». ساینی گفت که اغلب اوقات مراقبت های بهداشتی مقرون به صرفه نیست، صورتحساب ها شفاف نیست و بیماران در نهایت به دلیل بیماری خود یا یکی از عزیزانشان با بار مالی زیادی مواجه می شوند.
خانواده نرش در زمان بستری شدن میسون در بیمارستان دارای بیمه درمانی Blue Cross و Blue Shield بودند. بریجت نارش سوابقی دارد که نشان می دهد بیمه برای یکی از اقامت هایش حدود 7200 دلار پرداخت کرده است. (میسون اکنون تحت پوشش Medicaid است، بیمه درمانی ایالتی-فدرال که برخی از افراد دارای معلولیت و افراد کم درآمد را پوشش می دهد.)
نازنین احمد، سخنگوی دفتر استین در بیانیه ای مکتوب گفت که قانون ایالتی اکثر آژانس ها را ملزم می کند که بدهی های پرداخت نشده خود را به وزارت دادگستری ایالتی بفرستند که مسئول تماس با افرادی است که ممکن است بدهکار باشند.
احمد اخبار سلامت KFF را به بخش بهداشت و خدمات انسانی کارولینای شمالی، که بر بیمارستان منطقه ای مرکزی نظارت دارد، هدایت کرد.
بیلی پنینگتون آلیسون، سخنگوی آژانس، در بیانیه ای کتبی گفت که مقامات در مورد پرونده نارش تحقیق کردند و مشخص کردند که ایالت به درستی از رویه ها در صدور صورت حساب خانواده پیروی کرده است.
پنینگتون آلیسون گفت که ایالت نرخ خدمات خود را بر اساس هزینه های درمان، پرستاری، مشاوره حرفه ای، اتاق بیمارستان، وعده های غذایی و لباسشویی تعیین می کند. او گفت که کارکنان بیمارستان سپس با بیماران و خانواده‌ها کار می‌کنند تا در مورد درآمد و دارایی‌های آنها اطلاعات کسب کنند تا تعیین کنند چه چیزی می‌توانند بپردازند و چه چیزی از آنها دریافت می‌شود.
سخنگو به این موضوع اشاره نکرد که چرا به والدین میسون پیشنهاد شده است، اما در نهایت هر دو باری که او در سال 2020 پذیرفته شد، نرخ تخفیفی دریافت نکرد.
نرش با یک وکیل تماس گرفت که این لایحه را با دولت مذاکره کرد. در ماه آوریل، خانواده او با مقامات کارولینای شمالی به توافق رسیدند که 100 دلار در ماه در ازای کاهش تقریباً 96 درصدی هزینه ها به حدود 4300 دلار توسط ایالت پرداخت کنند. با این حال، اگر نارش پیش‌فرض شود، در معامله شرط می‌شود که او باید مجموع اصلی را به دست آورد.
ایالت ها می توانند رویکردهای مختلفی را برای وصول بدهی در نظر بگیرند. ریچارد گانلینگ، معاون ارشد انجمن مدیریت مالی بهداشت و درمان، یک سازمان عضویت برای متخصصان امور مالی، گفت که کارولینای شمالی یکی از حدود ده‌هایی است که می‌تواند بازپرداخت مالیات بر درآمد ساکنان را تضمین کند.
گانلینگ گفت که مقامات ایالتی مسئولیت محافظت از پول مالیات دهندگان و جمع آوری بدهی ها را دارند، اما توقیف اظهارنامه مالیات بر درآمد می تواند عواقب شدیدتری برای افراد با درآمد پایین داشته باشد. او گفت: «توازنی وجود دارد که باید رعایت شود تا معقول باشد.
با توجه به اینکه مراقبت های بهداشتی دلیل اصلی بدهی های شخصی است، صورتحساب های پزشکی پرداخت نشده به یک موضوع سیاسی اصلی در کارولینای شمالی تبدیل شده است.
قانونگذاران ایالتی در حال بررسی لایحه‌ای به نام «قانون رفع تسلیحات بدهی پزشکی» هستند که توانایی جمع‌آوران بدهی را برای شرکت در «وصول فوق‌العاده» مانند سلب‌حقوق خانه بیمار یا تخصیص دستمزدها محدود می‌کند. به گفته پنینگتون آلیسون، اما نسخه فعلی این لایحه برای مراکز مراقبت بهداشتی دولتی مانند آنچه میسون نارش به آن رفت، اعمال نخواهد شد.
استین در بیانیه ای کتبی گفت که از تلاش های قانونی برای تقویت حمایت از مصرف کننده حمایت می کند.
استین گفت: “هر ساکن کارولینای شمالی باید بتواند مراقبت های بهداشتی مورد نیاز خود را بدون غرق شدن در بدهی دریافت کند.” او لایحه در دست بررسی را “گامی در جهت درست” خواند.
نارش گفت که مبلغ غیرمنتظره بالای صورتحساب ناامیدکننده بود، حداقل تا حدی به این دلیل که سال‌ها تلاش می‌کرد تا مراقبت‌های پیشگیرانه و مقرون‌به‌صرفه‌تر میسون را در کارولینای شمالی دریافت کند. نارش گفت که او در یافتن خدمات برای افراد دارای مشکلات رفتاری مشکل داشت، کمبودی که در گزارش ایالتی که سال گذشته منتشر شد به آن اذعان شد.
او گفت که چندین بار چاره ای جز بردن او به بیمارستان برای ارزیابی و پذیرش در یک مرکز بهداشت روان بستری که برای افراد با نیازهای پیچیده مناسب نیست، باقی مانده است.
نرش گفت که خدمات مبتنی بر جامعه که به افراد امکان می دهد درمان در خانه را دریافت کنند، می توانند در وهله اول به آنها کمک کند تا از نیاز به بیمارستان های روانی اجتناب کنند. نرش می گوید که وضعیت میسون پس از دریافت یک سگ خدماتی که برای کمک به افراد مبتلا به اوتیسم، در کنار سایر خدمات اجتماعی، آموزش دیده بود، بهبود یافت.
کوری دان، مدیر سیاست عمومی در حقوق معلولان کارولینای شمالی، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در رالی است که توسط دولت فدرال موظف به نظارت بر تأسیسات و خدمات عمومی برای محافظت از افراد دارای معلولیت در برابر سوء استفاده است. او گفت طنز این است که همان سیستمی که برای جلوگیری از گرفتار شدن مردم در بحران مجهز نیست، می‌تواند آنها را با صورت‌حساب‌های کلان تعقیب کند.
این سیاست عمومی بد است. دان گفت: این مراقبت بهداشتی بدی است.