ساکرامنتو، کالیفرنیا – محققان دریافتند که بحران بی خانمانی در کالیفرنیا یک مشکل خانگی است که در میان کمبود مسکن مقرون به صرفه و سرپناه اضطراری عمیق‌تر می‌شود و اغلب شرایط وحشیانه زندگی در خیابان است که باعث ایجاد مشکلات سلامت رفتاری مانند افسردگی و اضطراب می‌شود. در یک مطالعه جامع در مورد بی خانمانی.
یافته های جدید محققان برجسته دانشگاه کالیفرنیا نشان می دهد که حداقل 90 درصد از بزرگسالانی که در این ایالت بی خانمان را تجربه می کنند، در زمانی که در کالیفرنیا زندگی می کردند، بی خانمان شدند.
مارگوت کوشل، پزشکی که افراد بی خانمان را معالجه می کند و محقق اصلی این مطالعه برای ابتکار بی خانمان ها و مسکن UC-San Francisco Benioff می گوید: «این ایده که افراد بی خانمان با عجله به کالیفرنیا می روند، درست نیست. در مورد این نظریه آهنربا افسانه سازی زیادی وجود دارد که افراد بی خانمان به کالیفرنیا هجوم می آورند، اما این مشکل خود ماست.
کوشل با اشاره به دولت های ایالتی و فدرال افزود: «اینها سیاست های خود ما هستند». ما این کار را با مردم انجام دادیم.
تخمین زده می شود که 172000 نفر در کالیفرنیا بی خانمان هستند، بزرگترین جمعیت بی خانمان در بین هر ایالت در ایالات متحده و 30٪ از کل کشور، حتی اگر کالیفرنیا فقط 12٪ از جمعیت را دارد. محققان معتقدند روشی که دولت بی خانمان ها را اندازه گیری می کند، اگرچه مهم است، اما نشان دهنده کم شماری است، زیرا شهرها و شهرستان ها که جمعیت بی خانمان های خود را فقط در یک روز محاسبه می کنند، دلتنگ افرادی هستند که ممکن است مخفی شده باشند و در اتومبیل هایشان زندگی کنند.
مطالعه بی خانمان ها با تجزیه و تحلیل تجربیات 3200 بزرگسال بی خانمان 18 ساله و بالاتر از اکتبر 2021 تا نوامبر 2022 فراتر از شمارش های لحظه به لحظه سالانه رفت، سپس با برخی از شرکت کنندگان مصاحبه های عمیق انجام داد تا درک بهتری از وضعیت کلی ایالت به دست آورد. بحران
مارک غالی، وزیر بهداشت و خدمات انسانی کالیفرنیا، که خواستار تجزیه و تحلیل بحران بی خانمانی در ایالت شد، گفت که یافته‌ها نشان می‌دهد که کجا باید بهبود یابد. این مطالعه می تواند رویکرد ایالت را برای گسترش سیستم سلامت رفتاری خود نشان دهد.
غالی در بیانیه‌ای گفت: «در حالی که ما به سمت رسیدگی به نیازهای بهداشتی و مسکن کالیفرنیایی‌هایی که بی خانمان را تجربه می‌کنند، این مطالعه اهمیت حمایت‌های جامع و یکپارچه را تقویت می‌کند. کالیفرنیا در حال برداشتن گام‌های جسورانه برای رفع نیازهای برآورده نشده برای خدمات سلامت فیزیکی و رفتاری، ایجاد طیف وسیعی از گزینه‌های مسکن ایمن و پایدار، و ملاقات با مردم در جایی است که هستند.
فرماندار دموکرات گاوین نیوسام و مقامات بهداشتی ایالتی ابتکاراتی را هدایت می کنند که شامل یک اقدام رای گیری در سال 2024 برای گسترش درمان برای سلامت روان و اعتیاد، از جمله ساختن مراکز درمانی مسکونی بیشتر است. Newsom همچنین برنامه جدیدی را تحت قانون کمک، بازیابی و توانمندسازی جامعه، معروف به دادگاه‌های CARE، هدایت می‌کند تا افراد را به سمت درمان با دستور دادگاه سوق دهد. و دولت به دنبال اضافه کردن اجاره بها به عنوان یک مزیت مراقبت بهداشتی در دسترس برای کالیفرنیایی های کم درآمد در Medi-Cal است.
کوشل گفت که یافته‌ها به افزایش تقاضا برای سلامت روان کافی و درمان اعتیاد – و مسکن کم‌درآمدتر اشاره دارد. کوشل گفت، در حالی که برخی از افراد قبل از بی خانمان شدن، مشکلات سلامت روانی و مصرف مواد را افزایش داده اند، به گفته کوشل، آسیب ناشی از حضور در خیابان ها می تواند منجر به یا تشدید شرایط سلامت رفتاری، از جمله مصرف مواد مخدر و افسردگی شود.
82 درصد از افرادی که بی خانمانی را تجربه می‌کنند، گفته‌اند که در طول زندگی خود دارای یک بیماری روانی یا چالش مصرف مواد بوده‌اند. و 66 درصد گفتند که در حال حاضر مشکلات سلامت روانی مانند افسردگی، اضطراب، توهم یا مشکل در به خاطر سپردن چیزها را تجربه می کنند.
کوشل گفت: «من فکر می‌کنم که این نشان دهنده ناامیدی است که مردم تجربه می‌کنند.
سیج جانسون، 28 ساله، در لس آنجلس بی خانمان بود و سال ها در پناهگاه ها زندگی می کرد و سپس به خانه های کم درآمد رفت. علیرغم شیفت کاری در قبرستان در Walgreens و سایر مشاغل با حداقل دستمزد در آن زمان، او گفت که هیچ چیز مقرون به صرفه ای پیدا نکرده است و در زمان بی خانمانی دچار افسردگی و اضطراب شدید شده است.
جانسون که یکی از بی خانمان‌هایی بود که به هدایت این تحقیق کمک کرد، گفت: «بدون دارو، بدون درمان، از کنترل خارج می‌شوید.
در این گزارش همچنین آمده است:
- از جمعیت بزرگسال بی خانمان کالیفرنیا، 75 درصد در شهرستان محل سکونت خود بی خانمان شدند. نزدیک به 40 درصد برای اولین بار بی خانمان شدن را گزارش کردند.
- میانگین مدت بی خانمانی 22 ماه بود. در شش ماه قبل از بی خانمان شدن، مردم میانگین درآمد ماهیانه 960 دلار داشتند.
- تقریباً از هر 5 نفر 1 نفر پس از ترک موسسه ای مانند زندان بی خانمان می شود. اکثر مردم، 78 درصد، بیشترین زمان را در شش ماه گذشته در محیط های بدون سرپناه سپری کرده اند: 21 درصد در وسیله نقلیه، 57 درصد بدون وسیله نقلیه.
- قبل از تجربه بی خانمانی، 32٪ قرارداد اجاره رهن یا اجاره داشتند. تقریبا 50 درصد این کار را نکردند.
- محققان بر این باورند که بسیاری از افراد بی‌خانمان با خشونت مواجه شده‌اند که به این بحران کمک می‌کند: ۷۲ درصد خشونت فیزیکی را در طول زندگی خود گزارش کرده‌اند و ۲۴ درصد گفته‌اند که خشونت جنسی را تجربه کرده‌اند. خشونت جنسی در بین زنان و افراد تراجنسیتی یا غیر دودویی بیشتر بود.
- جمعیت بی خانمان در حال پیر شدن است. 47 درصد از کل بزرگسالان مورد بررسی 50 سال یا بیشتر بودند. و سیاه پوستان و بومیان آمریکا به طور نامتناسبی بی خانمان هستند. به عنوان مثال، تنها 6 درصد از جمعیت ایالت سیاه پوست هستند، اما 26 درصد از افراد بی خانمان مورد بررسی سیاه پوست هستند.
این یافته‌ها محدودیت‌های هزینه‌های بی‌سابقه کالیفرنیا را برای مبارزه با بحران بی‌خانمان‌ها نشان می‌دهد. دولت نیوسام از زمان روی کار آمدن وی در سال 2019 بیش از 20 میلیارد دلار برای این بحران سرمایه گذاری کرده است که بیشتر آن برای ارائه خدمات و ساخت مسکن بین دولت های محلی توزیع شده است.
این بیش از میلیاردها دلاری است که ایالت برای بهبود سیستم سلامت روان خود و یک ابتکار 12 میلیارد دلاری مبتنی بر خدمات اجتماعی به نام CalAIM سرمایه گذاری می کند که سپرده های امنیتی مسکن و مراکز هوشیاری را برای کمک به جمعیت های آسیب پذیر از جمله افراد بی خانمان ارائه می دهد.
اما این مطالعه نشان داد که گسترش پوشش سلامت و افزودن خدمات اجتماعی به همه نیازمندان خدمت نمی کند. به طور خاص، 83 درصد از افراد بی خانمان مورد بررسی گفتند که عمدتاً از طریق برنامه Medi-Cal، کالیفرنیا Medicaid برای افراد کم درآمد، بیمه درمانی داشتند. با این حال، بیش از نیمی از آنها برای مراقبت به اورژانس متکی بودند و تقریباً یک چهارم گفتند که نمی‌توانند به مراقبت‌های مورد نیاز خود دسترسی داشته باشند. اکثریتی که گفتند مشکلات سلامت روانی را تجربه می‌کنند یا تحت درمان نیستند یا از طریق اورژانس مراقبت می‌شوند.
از برخی جهات، سیاست هایی که نیوسام هدایت می کند ممکن است مشکل را بدتر کند. برای مثال، دولت او از حذف کمپ های بی خانمان ها در ازای سرپناه و خدمات حمایت کرده است. اما افراد بی خانمان می گویند که این وعده ها اغلب محقق نمی شود.
کوشل گفت که آوارگی اجباری، طبق این گزارش، و مصادره اموال در هنگام پاکسازی اردوگاه ها می تواند به توانایی ایالت در یافتن مسکن برای مردم آسیب برساند.
او گفت: «گاهی اوقات احساس می‌شود که بخشی از دولت علیه بخش دیگر کار می‌کند. ما دیوانه وار در حال تلاش برای دریافت مدارک مردم هستیم تا بتوانند به مسکن نقل مکان کنند و سپس شخص دیگری همه آن را دور می اندازد. این مفید نیست.»
این مقاله توسط اخبار سلامت KFF، که منتشر می کند خط سلامت کالیفرنیا، یک سرویس مستقل از سرمقاله بنیاد مراقبت های بهداشتی کالیفرنیا.