نزدیک به یک سال پس از اینکه مونتانا شروع به دریافت میلیون ها دلار برای سرمایه گذاری در تلاش برای مبارزه با بحران مواد افیونی کرد، بسیاری از این پول دست نخورده باقی مانده است. در همین حال، میزان مصرف بیش از حد مواد افیونی و مرگ و میر در ایالت همچنان در حال افزایش است.
این پول بخشی از حدود 50 میلیارد دلاری است که ایالت‌ها و دولت‌های محلی در سراسر کشور در طی نزدیک به دو دهه دریافت خواهند کرد. این پرداخت‌ها از سوی بیش از ده‌ها شرکت تولید، توزیع یا فروش مسکن‌های اپیوئیدی تجویزی صورت می‌گیرد که به دلیل نقش آنها در دامن زدن به اپیدمی اوردوز مورد شکایت قرار گرفته‌اند.
بسیاری از جاها شروع به تصمیم گیری کرده اند که این پول کجا خواهد رفت و به مدارس، ادارات بهداشت عمومی و دولت های محلی پرداخت می کنند. به عنوان مثال، کارولینای جنوبی بیش از 7 میلیون دلار به 21 یارانه اهدا کرده است. ویسکانسین برنامه‌های هزینه‌ای دو ساله را منتشر کرده است که مجموعاً نزدیک به 40 میلیون دلار است.
مونتانا، ویرجینیای غربی و هاوایی از جمله ایالت هایی هستند که کندتر حرکت می کنند.
مونتانا اولین پرداخت های تسویه حساب خود را در ژانویه دریافت کرد و تا پاییز، پرداخت ها به حدود 13 میلیون دلار رسید. از اوایل دسامبر، مؤسسه کاهش مواد افیونی مونتانا – یک سازمان غیرانتفاعی خصوصی که برای نظارت بر 70 درصد سهم ایالت ایجاد شده است – یک بار برای موافقت با قوانین عملیاتی خود گرد هم آمده بود و پول آن در پشت یک پورتال کمک مالی غیرفعال قفل شده بود. باقیمانده، که بین دولت های ایالتی و محلی تقسیم شده است، یا خرج نشده بود یا به صورت عمومی ثبت نشده بود.
کسانی که مسئول توزیع این پول هستند می گویند که در حال ساخت چارچوبی برای خرج کردن آن به روش های ماندگار هستند. در همین حال، برخی از ارائه دهندگان درمان اعتیاد مشتاق هستند تا از این بودجه برای رفع شکاف در خدمات استفاده کنند.
تنش در مونتانا منعکس کننده فشار کشش در سراسر کشور است. کسانی که با دلارهای تسویه حساب کار می کنند، می گویند که دولت ها باید وقت خود را صرف برنامه ریزی برای نحوه استفاده از این درآمدهای بادآورده کنند. دیگران برای فوریت استدلال می کنند زیرا عرضه دارو به طور فزاینده ای مرگبار شده است. بیش از 100000 آمریکایی در سال 2022 بر اثر مصرف بیش از حد دوز جان خود را از دست دادند که از رکورد مرگ و میر سال قبل فراتر رفت.
در سال 2021، نزدیک به 200 مونتانی بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر جان خود را از دست دادند، آخرین داده‌های ایالتی در دسترس است. این تعداد، احتمالاً کمتر از تعداد، تقریباً 40 مرگ بیشتر از سال قبل است. پاسخ دهندگان فوریت های پزشکی به ثبت تعداد فزاینده ای از اورژانس های مرتبط با مواد افیونی در سال جاری ادامه داده اند.
در Billings، بنیاد Rimrock، یکی از بزرگترین ارائه دهندگان سلامت رفتاری در ایالت، تعداد مراجعین خود را با وابستگی به مواد افیونی از سال 2021 بیش از سه برابر کرده است. مانند سایر مراکز درمانی، Rimrock دارای لیست انتظار است و ارائه دهندگان درمان اعتیاد نگران محدود بودن آن هستند. منابع اجتماعی که برای بیماران پس از ترخیص وجود دارد. جنیفر ورهسلت، مدیر ارشد بالینی بنیاد Rimrock، گفت: “نتیجه عدم رسیدگی به این موضوع مرگ و میر زیادی است.”
دبی کناتسون، واحد پزشکی و سرپرست پرستاری Rimrock، گفت که سردرگمی گسترده ای در مورد چگونگی و زمان استفاده از دلارهای تسویه حساب ایالت وجود دارد.
کناتسون گفت: “این بسیار نگران کننده است که ما پولی در دسترس داشته باشیم که بتوانیم از آن برای کمک به افرادی استفاده کنیم که به نوعی نشسته اند و منتظر هستند تا کسی تصمیم بگیرد که کجا باید برود.”
Rusty Gackle، مدیر اجرایی Trust کاهش مواد افیونی مونتانا، گفت که کارهای زیادی در پشت صحنه انجام شده است تا دولت های محلی آماده پذیرش پرداخت های اولیه خود شوند و رهبران منطقه ای سیستم هایی را برای درخواست پول از تراست تشکیل دهند. این شامل میزبانی مجموعه‌ای از جلسات به سبک تالار شهر برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات در مورد فرآیند بود. او گفت که بسیاری از این مناطق محلی هنوز در حال تکمیل ساختارهای حکومتی خود هستند.
گاکل گفت: “من دوست دارم کمی سریعتر پیشرفت کنم.” اما ترجیح می‌دهم این کار را درست انجام دهم تا مجبور نباشیم به عقب برگردیم.»
او افزود که مقامات مونتانا نیز دیر شروع کردند. برخی از ایالت ها سال گذشته شروع به دریافت دلارهای تسویه حساب کردند، اما مونتانا در انتهای خط قرار داشت.
مونتانا پول خود را به سه طریق تقسیم می کند: 15٪ به ایالت، 15٪ به دولت های محلی، و مابقی به صندوق کاهش مواد مخدر مونتانا، با مقداری پول برای هزینه های وکلا کنار گذاشته شده است.
از اواخر نوامبر، ایالت هزینه 2.4 میلیون دلاری را که در اختیار داشت برای سازمان های دولتی آغاز نکرده بود. مقامات همچنین نحوه و زمان پرداخت های مستقیم خود را توسط دولت های محلی پیگیری نمی کنند.
به طور مشابه، ویرجینیای غربی و هاوایی – تا اواخر نوامبر – شروع به خرج کردن بیشترین سهم از بودجه خود نکرده بودند. در ویرجینیای غربی، ترکیب هیئت‌مدیره بنیاد که بر 70 درصد دلارهای تسویه حساب ایالت نظارت خواهد کرد، تنها در ماه آگوست، شش هفته پس از پایان مهلت ایالت اعلام شد، و هیئت مدیره اکنون بیش از 217 میلیون دلار دارد.
در سراسر کشور، دولت‌های ایالتی و محلی تا 9 نوامبر بیش از 4.3 میلیارد دلار دریافت کرده‌اند. میزان استفاده از این مبلغ به دلیل عدم گزارش عمومی ایالت‌ها مشخص نیست. اما از آنچه شناخته شده است، متفاوت است.
کلرادو، که برنامه مخارجش شبیه به مونتانا است اما پول تسویه حساب خود را زودتر دریافت کرده است، میلیون ها دلار را به برنامه های مدرسه و جامعه، خدمات مسکن بهبودی و خدمات درمانی گسترش داده است.
سارا ویلی، محقق جانز هاپکینز که استفاده ایالت ها از وجوه تسویه حساب مواد افیونی را دنبال می کند، گفت که شروع کندتر ذاتاً اشتباه نیست. او ترجیح می‌دهد که دولت‌ها به جای سرمایه‌گذاری در شیوه‌های قدیمی یا آزمایش‌نشده، زمان صرف کنند تا پول را به خوبی خرج کنند. در برخی موارد، دولت‌ها در حال ساختن سیستم‌های کاملاً جدید برای صرف هزینه هستند. چند نفر منتظر ماندند تا دادگاه مبالغ و جزئیات تسویه حساب را نهایی کند.
«قطعاً ایالت‌هایی وجود دارند که می‌گویند، «ما در مقطعی پول می‌گیریم. ما نمی دانیم چه مقدار و چه زمانی، اما بیایید راه اندازی سیستم خود را شروع کنیم.» ویلی گفت. «بقیه مردم می گفتند، «ما در حال حاضر کارهای زیادی داریم. ما فقط صبر می کنیم تا آن را دریافت کنیم و سپس می دانیم شرایط تسویه حساب چیست.»
حتی زمانی که کمیته ها تشکیل جلسه می دهند، ممکن است ماه ها طول بکشد تا این پول به سازمان های خط مقدم برسد.
کمیته مشورتی شهرک سازی مواد افیونی کانکتیکات اولین تخصیص خود را در نوامبر، هشت ماه پس از تشکیل، انجام داد. شورای بازیابی مین، که نیمی از وجوه تسویه حساب ایالت را کنترل می کند، از نوامبر 2022 تشکیل جلسه داده است، اما اخیراً در مورد اولویت های بیش از 14 میلیون دلاری که در اختیار دارد رای داده است و هنوز نیاز به ایجاد یک روند درخواست کمک هزینه دارد.
شورای کاهش مواد افیونی تنسی درخواست های کمک مالی را در پاییز امسال پذیرفت. استفان لوید، رئیس شورا، گفت که این فرآیند – از انتخاب برندگان تا پردازش پرداخت‌ها – تقریباً شش ماه طول خواهد کشید. او گفت که در این مدت، 2808 تنسی احتمالاً بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر جان خود را از دست خواهند داد.
به عنوان یک گام موقت، لوید در جلسه اکتبر پیشنهاد داد که 7.5 میلیون دلار به یک طرح اضطراری شش ماهه برای پر کردن ایالت با نالوکسان، دارویی که مصرف بیش از حد مواد افیونی را معکوس می کند، اهدا شود.
اما پیشنهاد او با اعتراض اعضای شورا مواجه شد و آنها آنچه را که به نظر آنها دور زدن فرآیند کمک هزینه ای بود که ماه ها صرف ایجاد آن کرده بودند، عقب نشینی کردند. شورا در مورد طرح اضطراری رای نداد، اما در عوض یک فرآیند بررسی سریع را برای بررسی سریع برنامه های آینده ایجاد کرد.
گاکل گفت که فکر نمی کند مونتانا خیلی از دیگران عقب باشد. او گفت که اکنون که سیستم های هزینه تقریباً سر جای خود قرار گرفته اند، همه چیز باید سریعتر پیش رود.
شهرستان لوئیس و کلارک، مرکز ایالت هلنا، یک برنامه و بودجه یک ساله برای بودجه اسکان مواد افیونی دارد. گروهی متشکل از 17 شهرستان در مونتانای شرقی روستایی تصمیم گیرندگان سکونتگاه منطقه ای خود را در نوامبر تعیین کردند و تا اوایل دسامبر، هنوز مذاکرات رسمی در مورد اینکه این پول باید به کجا برسد آغاز نشده بود.
برندا کانیلند، مدیر عامل مرکز بهداشت روانی جامعه شرقی مونتانا و یکی از اعضای کمیته مشاوره برای کاهش مواد افیونی مونتانا، گفت که شرق مونتانا دارای یک مرکز درمانی بستری برای اختلالات مصرف مواد و امکانات سم‌زدایی صفر است، بنابراین اتاق‌های اورژانس در نهایت به عنوان یک منبع جایگزین عمل می‌کنند. .
Kneeland گفت که مقامات محلی می خواهند اطمینان حاصل کنند که قوانین را درک می کنند تا بعداً دچار مشکل نشوند و بودجه را افزایش دهند.
Kneeland گفت: “شما فرصتی ندارید که اغلب اوقات چنین اشتباهی را اصلاح کنید.” این فقط یک کار بزرگ در سطح شهرستان است. من هرگز چنین کاری را در دوران حرفه ای خود ندیده بودم.»
کمیته مشاوره کاهش مواد افیونی مونتانا هر سه ماه یکبار تشکیل جلسه می دهد، به این معنی که فرصت بعدی آن برای بررسی کمک های مالی ارسالی بهار آینده خواهد بود.