اگر شما یا شخصی که می‌شناسید ممکن است دچار بحران سلامت روانی شده‌اید، با شماره‌گیری یا ارسال پیامک «988» با خط زندگی خودکشی و بحران 988 تماس بگیرید. برای رسیدن به Native and Strong Lifeline، با “988” تماس بگیرید و 4 را فشار دهید.
آماندا مورنینگ استار شاهد مبارزه فرزندانش با مشکلات روانی از جمله افکار خودکشی است. او اغلب تعجب می کند که چرا.
ما خانواده محور هستیم و کارهایی را با هم انجام می دهیم. بارداری سالمی داشتم ما از فرزندان خود بسیار محافظت می کنیم.
با این حال، مورنینگ استار گفت، با وجود تمام تلاش‌هایش، خانواده‌اش با واقعیت تلخی روبرو هستند که جوامع بومی آمریکا را در سراسر کشور تحت تأثیر قرار می‌دهد. حدود یک سال پیش، پسر 15 ساله او، بن، از خودکشی پسر عمویش و خودکشی دو همکلاسی اش چنان غمگین بود که سعی کرد خودکشی کند.
“مرگ آنها باعث شد احساس کنم بخشی از من اینجا نیستم. رفته بودم. من گم شده بودم، “بن مورنینگ استار گفت.
او بیش از یک هفته را در یک واحد بهداشت روان بستری گذراند، اما زمانی که در خانه بود، منابع کمیاب بهداشت روان به او پیشنهاد شد.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، افراد بومی غیر اسپانیایی در ایالات متحده با نرخی بالاتر از هر گروه نژادی یا قومی دیگری بر اثر خودکشی می میرند. بر اساس گزارش مرکز بودجه و سیاست مونتانا، نرخ خودکشی در میان جوانان بومی آمریکایی مونتانا بیش از پنج برابر نرخ خودکشی در سطح ایالت برای همان گروه سنی است. مونتانا در سال 2020 در بین ایالت ها در رتبه سوم بدترین مرگ و میرهای خودکشی قرار گرفت و 10 درصد از تمام خودکشی ها در این ایالت از سال 2017 تا 2021 در میان بومیان آمریکا بوده است، حتی اگر آنها تنها 6.5 درصد از جمعیت ایالت را تشکیل می دهند.
بر اساس گزارش CDC، علیرغم دهه‌ها تحقیق در مورد پیشگیری از خودکشی، نرخ خودکشی در میان مردم بومی سرسختانه بالا بوده است، به‌ویژه در میان افراد بومی 10 تا 24 ساله. کارشناسان می گویند این به این دلیل است که استراتژی ملی برای پیشگیری از خودکشی از نظر فرهنگی مرتبط یا حساس به ارزش های منحصر به فرد جوامع بومی آمریکا نیست.
نرخ خودکشی در میان سایر اقلیت های نژادی و قومی نیز افزایش یافته است، اما به درجات کمتری.
مسائل سیستمی و نابرابری‌های ساختاری، از جمله خدمات کم‌بودجهی و کم‌منابع خدمات بهداشتی فدرال هند، مانع از خودکشی در جوامع بومی می‌شود. من نگران بودم که چه کسی پسرم را در امان نگه دارد. او می تواند با چه کسی تماس بگیرد یا تماس بگیرد؟ Amanda MorningStar گفت: واقعاً هیچ منبعی در Heart Butte وجود ندارد.
بن مورنینگ استار گفت که او بهتر عمل می کند. او اکنون می داند که در هنگام بروز مشکلات خود را منزوی نکند و اینکه «اشکال ندارد گریه کنی، و دوستانی پیدا کردم که می توانم وقتی روز بدی دارم به آنها بروم. دوستان از هر چیزی بهترند.»
بازدیدهای دوبار در ماه و 15 دقیقه ای او از راه دور درمانی رفتاری مجازی از IHS اخیراً به یک بار در ماه کاهش یافته است.
مری کویک، روانشناس و دانشمند ارشد در مرکز بهداشت بومی در دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ در بالتیمور، گفت کاستی های سیستمی که MorningStar شاهد آن بوده است، نشانه های یک استراتژی ملی است که با سیستم های ارزشی بومی سازگار نیست.
چویک گفت: «معلوم نیست که ایجاد استراتژی ملی صداهای بومی برای اطلاع رسانی اولویت ها داشته باشد.
علت نرخ بالای خودکشی در جوامع بومی پیچیده است. بومیان آمریکا اغلب با تجربه‌های نامطلوب‌تر دوران کودکی نسبت به سایر جمعیت‌ها زندگی می‌کنند – مواردی مانند سوء استفاده عاطفی، فیزیکی و جنسی، خشونت شریک صمیمی، سوء مصرف مواد، بیماری روانی، جدایی یا طلاق والدین، زندانی شدن و فقر.
این تجربیات نامطلوب بر آسیب های بین نسلی ناشی از تبعیض نژادی، استعمار، جابجایی اجباری، و ربوده شدن توسط دولت به مدارس شبانه روزی که تا دهه 1970 ادامه داشت، انباشته می شود.
هیچ راهی وجود ندارد که جوامعی که برای مدت طولانی توسط این نیروها شکل گرفته اند، با خدمات پزشکی سریعاً از شر مشکلات خود خلاص شوند. بسیاری از مردم در کشور هند برای حفظ امید تلاش می کنند. به راحتی می توان نتیجه گرفت که هیچ چیز نمی تواند آن را برطرف کند.
به گفته Gone، اکثر کشورهای قبیله ای به تحقیقات مشترک علاقه مند هستند، اما تامین مالی برای چنین کاری دشوار است. بودجه برای برنامه ها و خدمات اضافی نیز همینطور است.
استفان اوکانر، رهبر برنامه تحقیقاتی پیشگیری از خودکشی در بخش خدمات و تحقیقات مداخله ای در مؤسسه ملی سلامت روان، گفت: «با توجه به بحران خودکشی در بومیان آمریکا، ما به بودجه بیشتر و ادامه بودجه پایدار نیاز داریم. تحقیق در این زمینه.”
او گفت که دریافت کمک های مالی برای تحقیقات علمی از NIMH، که بخشی از مؤسسه ملی بهداشت است، می تواند چالش برانگیز باشد، به ویژه برای قبایل کوچکتر.
مقامات NIMH و اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد گفتند که به ایجاد مشارکت های تحقیقاتی با کشورهای قبیله ای ادامه می دهند و اخیرا کمک های مالی جدید و برنامه های متعددی را راه اندازی کرده اند که از نظر فرهنگی و مبتنی بر شواهد برای کاهش خودکشی در جوامع قبیله ای است.
محققان NIMH حتی در حال تنظیم یک ابزار غربالگری خودکشی هستند که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد تا زبان فرهنگی مناسب‌تری را برای مردم بومی ترکیب کند.
ترزا بروکی، دانشیار دانشکده پرستاری جان هاپکینز، یکی از محققان کوچک اما رو به رشدی است که بسیاری از آنها بومی هستند و راهبردهای پیشگیری و مداخله از خودکشی را مطالعه می کنند که به باورها و آداب و رسوم بومی احترام می گذارد. این استراتژی‌ها شامل لکه‌کردن است – تمرین سوزاندن گیاهان دارویی برای پاکسازی و ارتباط مردم با خالق آنها.
بروکی، یکی از اعضای قبیله Aaniiih منطقه رزرواسیون فورت بلکنپ، گفت: بدون این درک، تحقیقات با مشکل مواجه می شود زیرا افراد در جوامع قبیله ای “بی اعتمادی جهانی به مراقبت های بهداشتی و سایر سیستم های مستعمره شده دارند که برای مردم ما مفید نبوده یا ثابت شده است که حمایت کننده هستند.”
بروکی رهبری یکی از اولین کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده را بر عهده دارد که بر روی افراد بومی در فورت پک مطالعه می‌کند. هدف این پروژه کاهش خطر خودکشی از طریق کمک به والدین و مراقبان برای مقابله با استرس و آسیب های روانی و توسعه مهارت های مقابله ای مثبت است. همچنین برای تقویت هویت قبیله ای، ارتباط و معنویت کودکان کار می کند.
در سال 2015، او از مطالعه‌ای که در سال 2011 رهبری کرد برای جمع‌آوری داده‌های خودکشی در رزرواسیون فورت پک در شمال شرقی مونتانا گزارش داد. او دریافت که تجارب نامطلوب دوران کودکی تأثیر تجمعی بر خطر خودکشی دارد و همچنین هویت قبیله‌ای، ارتباطات قوی با دوستان و خانواده، و ماندن در مدرسه از خودکشی محافظت می‌کند.
در آریزونا، Cwik با قبیله آپاچی کوه سفید همکاری می کند تا به رهبران آنجا کمک کند تا تأثیر سیستم نظارت جامع خودکشی را که ایجاد کرده اند ارزیابی کنند. طبق گزارش انجمن بهداشت عمومی آمریکا، تا کنون، این برنامه نرخ کلی خودکشی آپاچی را 38.3 درصد و میزان خودکشی در بین جوانان 15 تا 24 ساله را 23 درصد کاهش داده است.
چویک گفت که چندین جامعه قبیله ای در تلاش هستند تا سیستم مشابهی را در جوامع خود پیاده کنند.
با این حال، بسیاری از جوامع قبیله ای به منابع محدود سلامت روانی که از طریق سرویس بهداشتی هند در دسترس است، متکی هستند. یک نفر در IHS وظیفه رسیدگی به خودکشی در تقریباً 600 کشور قبیله ای را بر عهده دارد.
Pamela End of Horn، مددکار اجتماعی و مشاور ملی پیشگیری از خودکشی در IHS، گفت که وزارت امور کهنه‌سربازان «یک هماهنگ‌کننده خودکشی در هر مرکز پزشکی در سراسر ایالات متحده، به‌علاوه مدیران پرونده دارد، و آنها یک دفتر کامل برای پیشگیری از خودکشی دارند. در سرویس بهداشتی هند فقط من هستم و بس.»
End of Horn، یکی از اعضای قبیله Oglala Lakota Sioux از منطقه حفاظت شده سرخپوستان Pine Ridge در داکوتای جنوبی، سیاست را مقصر این اختلاف می‌داند.
«رهبران قبایل بر برنامه های پیشگیری از خودکشی بیشتر فشار می آورند، اما فاقد سرمایه گذاری سیاسی هستند. وی گفت: VA فعالیت های پیشگیرانه قوی مرتبط با خودکشی و حمایت رهبران سیاسی و گروه های کهنه سربازان دارد.
همچنین سخت است که متخصصان بهداشت روانی روی رزرو از راه دور کار کنند، در حالی که مراکز VA تمایل دارند در شهرهای بزرگتر باشند.
حتی اگر خدمات بهداشت روانی بیشتری در دسترس باشد، می‌تواند برای مردم بومی انگ انگیزاننده، آسیب‌رسان مجدد و از نظر فرهنگی ناسازگار باشد.
بسیاری از ایالت ها از استراتژی های خلاقانه برای جلوگیری از خودکشی استفاده می کنند. یک پروژه آزمایشی توسط موسسه بهداشت رفتاری روستایی، بیش از 1000 دانش آموز را در 10 مدرسه مونتانا از سال 2020 تا 2022 غربالگری کرد. فرماندار مونتانا امیدوار است از پول دولتی برای گسترش غربالگری سلامت روان برای همه مدارس استفاده کند.
کارشناسان می گویند انواع استراتژی هایی که به بهترین وجه برای جلوگیری از خودکشی در میان بومیان آمریکا مناسب است باید خدماتی ارائه دهند که منعکس کننده تنوع، سنت ها و نیازهای فرهنگی و زبانی آنها باشد.
این همان چیزی است که رابرت کوبرلی، 44 ساله، زمانی که به کمک نیاز داشت، به دنبال آن بود.
کوبرلی از 10 سالگی شروع به افکار خودکشی کرد.
«از زندگی می‌ترسیدم و از مردن هم می‌ترسیدم. کوبرلی، که یکی از اعضای قبایل تولالیپ است، گفت: من فقط اهمیتی ندادم.
او نزدیک به یک دهه در خلوت عذاب کشید تا اینکه در حال رانندگی در حالت مستی تقریباً در یک تصادف رانندگی جان خود را از دست داد. پس از اقامت در یک مرکز توانبخشی، کوبرلی پایدار ماند. با این حال، سال‌ها بعد، با مرگ یکی از فرزندانش، افکار خودکشی دوباره برگشتند. او به دنبال درمان در یک مرکز بهداشت رفتاری رفت که برخی از درمانگران آن بومی بودند. آنها روش‌های غربی را با آداب و رسوم بومی آمیختند، که به گفته او، “من هوس کردم و آنچه را که نیاز داشتم.”
بخشی از درمان او شامل رفتن به خانه عرق برای حمام بخار آیینی به عنوان وسیله ای برای تطهیر و دعا بود.
کوبرلی مشاور Native and Strong Lifeline، اولین خط بحران 988 برای مردم بومی بود. او اکنون یکی از متخصصان منابع قبیله ای خط بحران است که مردم بومی ایالت واشنگتن را با منابع مورد نیازشان مرتبط می کند.
زمان آن فرا رسیده است که این خط را داشته باشیم. اینکه بتوانم مردم را با منابع مرتبط کنم و به آنها گوش کنم چیزی است که نمی توانم توضیح دهم جز اینکه در موقعیتی بودم که می خواستم کسی مرا بشنود و با او صحبت کند.
آماندا مورنینگ استار گفت که همچنان شب و روز نگران پسرش است، اما او سعی می کند به او اطمینان دهد.
بن مورنینگ استار گفت: «من می‌خوابم و روز بعد بیدار می‌شوم تا آن را ادامه دهم. من فقط یک فرصت دارم. من هم ممکن است بهترین استفاده را از آن ببرم.»
[Correction: This article was updated at 5:30 p.m. ET on Jan. 26, 2024, to correct the percentage of suicide deaths in Montana that occurred among Native Americans from 2017 through 2021.]