آیا در مورد چیستی تسهیلات زندگی کمکی و تفاوت آن با خانه سالمندان سردرگم هستید؟ و انتظار دارید چه چیزی بپردازید؟ در اینجا راهنمای این نوع مسکن برای افراد مسن است.
زندگی کمکی چیست؟
تسهیلات زندگی کمکی حد وسط مسکن را برای افرادی که دیگر نمی توانند مستقل زندگی کنند اما به نظارت پزشکی تمام وقت ارائه شده در خانه سالمندان نیاز ندارند، اشغال می کند. آنها ممکن است برای کسانی که در حرکت کردن، حمام کردن، غذا خوردن یا لباس پوشیدن مشکل دارند یا مبتلا به بیماری آلزایمر یا سایر اشکال زوال عقل هستند مناسب باشند.
امکانات زندگی کمکی می‌تواند شبیه آپارتمان‌های لوکس یا خانه‌های گروهی متوسط باشد، اما در آنها دستیارانی وجود دارند که می‌توانند به ساکنان کمک کنند تا دوش بگیرند، از رختخواب بیرون بیایند، به اتاق غذاخوری بروند، دارو مصرف کنند، یا در انجام سایر وظایف و نیازهای روزانه کمک کنند. معمولاً وعده های غذایی، فعالیت ها و نظافت خانه ارائه می شود. برخی از مراکز، پرستاران آموزش دیده در محل دارند، اما در بسیاری از ایالت‌ها نیازی نیست که آنها را آماده یا اصلاً داشته باشند. ساختمان‌های محبوب – یا واحدهای تخصصی داخل آنها، مانند ساختمان‌های زوال عقل – دارای لیست انتظار هستند.
ایلان کاسپی، استادیار پژوهشی در دانشگاه کانکتیکات گفت: «کلید این است که زود شروع کنید. شما نمی خواهید برای بحران صبر کنید و سپس 24 ساعت فرصت دارید تا تصمیم بگیرید.
چگونه می توانم بدانم که هزینه زندگی کمکی برای من چقدر است؟
هزینه های ماهانه زندگی در یک مرکز معمولاً از 3000 دلار تا 12000 دلار یا بیشتر متغیر است. هزینه ها اغلب به دو بخش تقسیم می شوند: اجاره و برنامه مراقبت. اجاره ها به طور مشابه با روشی که صاحبخانه ها آنها را برای آپارتمان ها ایجاد می کنند تعیین می شود، با واحدهای بزرگتر در مناطق گران تر که اجاره بالاتری دارند و امتیازات اجاره بیشتر در زمانی که بسیاری از واحدها خالی از سکنه هستند، تعیین می شود.
هزینه‌های طرح‌های مراقبت بر اساس میزان کمکی است که مرکز فکر می‌کند ساکنان حداقل زمانی که برای اولین بار وارد خانه می‌شوند، به چه مقدار کمک نیاز دارند. هزینه های خدمات خاص را جزئی کنید. این مانند تفاوت بین یک منوی ثابت و یک منوی à la carte است (به جز اینکه شما نمی توانید انتخاب کنید که در هر یک از امکانات کدام رویکرد را ترجیح می دهید). واحدهای زندگی کمکی یا امکانات اختصاص داده شده به ساکنان زوال عقل به احتمال زیاد یک قیمت جامع را تعیین می کنند، اگرچه بسیاری از آنها دارای طبقات هستند.
اطمینان حاصل کنید که ارزیابی تسهیلات منعکس کننده نیاز ساکنین است، یا اگر کمکی بیش از حد انتظار ارائه کند، ممکن است قیمت را افزایش دهد. بررسی کنید که آیا قیمت غذاها جداگانه است.
چه اتهاماتی ممکن است مرا غافلگیر کند؟
تسهیلات اغلب دارای هزینه‌های اولیه غیر تکراری هستند، مانند هزینه نقل و انتقال یا «هزینه‌های جامعه». شما باید بپرسید که آیا هزینه های اضافی برای چیزهایی که ساکنین ممکن است به آن نیاز داشته باشند یا استفاده کنند، مانند ملاقات پرستار، تلویزیون کابلی، یا سایر انواع کمک، وجود دارد یا خیر. چنین هزینه‌هایی می‌توانند به سرعت انباشته شوند، اگر جزئیات آنها در طرح مراقبتی گنجانده نشده باشد. حتی اگر داروها را از داروخانه ای غیر از داروخانه ای که با آن رابطه تجاری دارند دریافت کنید، برخی مکان ها هزینه بیشتری دریافت می کنند.
ارزش آن را دارد که چند ماه پس از نقل مکان بررسی کنید تا ببینید آیا برنامه مراقبتی بیش از نیاز ساکنان است یا خیر. اگر چنین است، برای حذف سرویس‌هایی که استفاده نمی‌شوند، درخواست کاهش قیمت کنید.
آیا بهتر است با تسهیلاتی بروید که مبلغ مشخصی ماهانه دریافت می کند یا تسهیلاتی که برای هر سرویس صورتحساب می دهد؟
اگر می‌خواهید در صورتحساب ماهانه‌تان قابل پیش‌بینی باشد، با تسهیلاتی که همه چیز را شامل می‌شود یا هزینه‌های آن براساس ردیف‌ها یا خدمات همراه است، ایمن‌تر هستید. اگر در بسیاری از موارد به کمک نیاز دارید، این نیز صادق است. اگر به کمک زیادی نیاز ندارید، à la carte ممکن است بهتر باشد. برخی از تسهیلات دارای یک بال مستقل یا برنامه ای با قیمت گذاری à la carte هستند که ممکن است برای کسانی که فقط به کمک های پراکنده نیاز دارند بهترین باشد. اگر با گذشت زمان به کمک بیشتری نیاز دارید، می‌توانید به بخش یا برنامه زندگی کمکی بروید و یک بسته مراقبتی دریافت کنید.
چه اتفاقی می‌افتد وقتی یک ساکن پیر می‌شود و ضعیف‌تر می‌شود؟
برنامه‌های مراقبتی برای کسانی که به بیشترین کمک نیاز دارند می‌تواند دو یا سه برابر هزینه‌های مربوط به مستقل‌ترین ساکنان باشد. از موسسه بخواهید توضیح دهد که چه چیزی باعث افزایش قیمت می شود. با خود و تسهیلات در مورد آنچه که می توانید در هنگام افزایش صورتحساب از عهده آن برآیید، صادق باشید، زیرا این کار به این نتیجه می رسد. کارن ون دایک، مشاور ارشد معتبر در سن دیگو که به خانواده ها کمک می کند تسهیلات مناسب برای خود پیدا کنند، گفت: “باید درک کنید که آینده شما در راه است.”
همچنین مطمئن شوید که حداکثر سطح مراقبتی که مکان می تواند ارائه دهد را درک کرده اید. اگر به مقدار بیشتری نیاز دارید، ممکن است خانه شما را مجبور به نقل مکان کند. به عنوان مثال، برخی مکان‌ها از افرادی مراقبت می‌کنند که گاه به گاه دچار نقص‌های حافظه یا بی‌حسی می‌شوند، اما نه افرادی که زوال عقل آنها باعث هذیان، بیقراری یا پرخاشگری می‌شود. حمایت های قانونی کمتری در برابر اخراج در تسهیلات زندگی کمکی نسبت به خانه های سالمندان وجود دارد. در مورد آنچه نیاز دارید واقع بین باشید: هیچ کس نمی خواهد به خانه سالمندان نقل مکان کند، اما برای ساکنان این امر خطرناک است که در یک مرکز زندگی کمکی بمانند که نمی تواند از آنها مراقبت کند.
اگر پولم تمام شود چه اتفاقی می افتد؟
ممکن است مجبور شوید ترک کنید. اکثر تسهیلات زندگی کمکی انتفاعی هستند و هیچ تعهد قانونی برای نگهداری افراد فقیر ندارند. حدود 1 از هر 5 تسهیلات، Medicaid را برای کمک به پرداخت هزینه های مراقبت می پذیرد، اما Medicaid اجاره بهای تسهیلات زندگی کمکی را پوشش نمی دهد، بنابراین حتی در آن صورت ممکن است مجبور به ترک خانه شوید. اگر پس‌انداز و درآمد کمی برای بازنشستگی نداشته باشید، برخی از ایالت‌ها یا شهرستان‌ها به پوشش هزینه‌های مسکن کمک می‌کنند، بنابراین ارزش آن را دارد که ببینید آیا این امکان وجود دارد یا خیر. (برای کمک با آژانس منطقه ای مربوط به سالمندی خود تماس بگیرید.) برخی از مالکان تسهیلات هزینه های کمتری را برای ساکنان قدیمی می پذیرند، اما آنها استثنا هستند.
چگونه می توانم بفهمم که یک تسهیلات چقدر خوب است؟
در حالی که به راحتی می توانید با گزینه های ناهار خوری فانتزی، لوسترهای درخشان و سایر امکانات ساختمانی شگفت زده شوید، اما هیچ کدام از این موارد نشانگر مراقبت با کیفیت نیستند. اگر امکانات متعددی را در نظر می گیرید، در مورد نسبت ساکنین به دستیاران – در شب ها و آخر هفته ها و همچنین روزهای هفته – و اینکه آیا پرستاران دارای مجوز در ساختمان هستند و چه زمانی در آنجا هستند، سوال کنید.
شخصی که این مرکز را اداره می کند اغلب به عنوان مدیر یا مدیر شناخته می شود. بپرسید که چند بار این موقعیت تغییر کرده است. اگر یک تسهیلات در چند سال از طریق چندین مدیر راه اندازی شده باشد، این یک نشانه نگران کننده در مورد کیفیت مدیریت و مالکان آن است.
تسهیلات زندگی غیرانتفاعی یا غیرانتفاعی کدام بهتر هستند؟
محققان دریافته‌اند که تسهیلات انتفاعی در مینه‌سوتا و فلوریدا بیشتر به دلیل نقض مقررات بهداشتی ایالتی مورد استناد قرار می‌گیرند، اما شواهد محکمی در سراسر کشور وجود ندارد. امکانات خوب و بد در هر دو نوع مالکیت وجود دارد: یک اقامتگاه انتفاعی کوچک با مالک متعهد در محل ممکن است مراقبت بهتری نسبت به یک غیرانتفاعی متوسط ارائه دهد. توجه داشته باشید که سازمان‌های غیرانتفاعی معمولاً ارزان‌تر از غیرانتفاعی نیستند. در حالی که آنها مجبور نیستند بازدهی را برای سرمایه گذاران فراهم کنند، اما مانند یک تجارت کار می کنند و باید بیش از آنچه هر ماه خرج می کنند برای بهبود سرمایه و جلوگیری از مشکلات جریان نقدی درآمد کسب کنند. سازمان‌های غیرانتفاعی اغلب از همان روش‌های قیمت‌گذاری استفاده می‌کنند که انتفاعی هستند و بسیاری از آنها هزینه بیشتری می‌گیرند.
در طول یک تور به دنبال چه چیزی باشم؟
کریستین سوندبرگ، مدیر اجرایی Elder Voice Advocates در مینه‌سوتا، ائتلافی از اعضای خانواده، به مردم می‌گوید که مراقب نحوه تعامل ساکنان با کارگران یک مرکز باشند. “آیا آنها فعال و مشغول چیزهایی هستند یا روی صندلی خم شده و نادیده گرفته می شوند؟” او گفت. ممکن است قصد داشته باشید آخر هفته ها بازدید کنید، زمانی که کارکنان اغلب سبک تر هستند. از این مرکز بپرسید که آیا به خانواده‌ها اجازه می‌دهد دوربین‌ها را در اتاق‌های ساکنان قرار دهند تا بتوانید از راه دور آنها را بررسی کنید.
چه کسی می تواند به من کمک کند؟
همراه با گروه‌های مصرف‌کننده مانند Sundberg، برخی از آگاه‌ترین کارشناسان مستقل، بازرسان مراقبت طولانی‌مدت هستند که از حمایت مالی فدرال برای ساکنان خانه‌های سالمندان و سایر تسهیلات برای افراد مسن هستند. هر ایالتی چنین برنامه ای با طرفدارانی دارد که به مناطق خاصی اختصاص داده شده اند. یک آژانس منطقه ای در مورد پیری منبع دیگری است. این آژانس‌ها دولت‌های محلی یا سازمان‌های غیرانتفاعی هستند که هر ایالت برای کمک به افراد مسن تعیین می‌کند. آنها می توانند به شما در درک گزینه های مالی و یافتن امکانات کمک کنند. می توانید آژانس خود را از طریق https://eldercare.acl.gov/Public/Index.aspx تعیین کنید.
اگر می‌خواهید تاریخچه تخلفات یک مرکز را بررسی کنید، سازمان دولتی را که مجوز تسهیلات زندگی کمکی را صادر می‌کند، پیدا کنید. در برخی از ایالت ها، بخشی از بخش بهداشت است، در حالی که برخی دیگر این کار را به سازمان خدمات انسانی یا خدمات اجتماعی خود واگذار می کنند. پس از بازرسی یک مرکز، گزارشی نوشته می شود. آژانس های صدور مجوز ممکن است گزارش های بازرسی را در وب سایت های خود منتشر کنند، اگرچه یافتن آنها همیشه آسان نیست. اگر یک مرکز به طور مکرر برای همان مشکل ذکر شود، یک پرچم قرمز است.
KFF Health News یک اتاق خبر ملی است که روزنامه نگاری عمیقی در مورد مسائل بهداشتی تولید می کند و یکی از برنامه های عملیاتی اصلی در KFF است – منبعی مستقل برای تحقیقات سیاست سلامت، نظرسنجی و روزنامه نگاری. درباره KFF بیشتر بدانید.
از مطالب ما استفاده کنید
این داستان را می توان به صورت رایگان بازنشر کرد (جزئیات).