ده سال پیش در آوریل امسال، کنگره به شفاف سازی منافع مالی قانونگذاران رأی داد، اما پس از ۱۲ ماه، نظر آنها تغییر کرد.
در سال ۲۰۱۲، قانون سهام در سنا ۹۶-۳ و در مجلس ۴۱۷-۲ تصویب شد. این قانون وعده ایجاد یک پایگاه داده آنلاین قابل جستجو را می دهد که سرمایه گذاری های شخصی متعلق به هر یک از اعضای کنگره را فهرست می کند. همچنین نیاز به گزارش‌های مکرر معاملات سهام، فرم‌های دیجیتالی برای جایگزینی اسناد کاغذی و تأیید اعمال قوانین معاملات داخلی برای قانونگذاران و سایر کارمندان فدرال دارد.
“قانون سهام روشن می کند که اگر اعضای کنگره از اطلاعات غیر عمومی برای به دست آوردن مزیت ناعادلانه استفاده کنند. [stock] پرزیدنت اوباما در مراسم امضای این لایحه گفت: بازار، سپس قانون را زیر پا می گذارند. ما برای خدمت به مردم آمریکا و مراقبت از منافع آنها به اینجا فرستاده شدیم، نه اینکه به منافع خود توجه کنیم.»
یکی از راه‌های اصلی دسترسی اعضای کنگره به اطلاعات غیر عمومی که می‌تواند هنگام سرمایه‌گذاری مفید باشد، از طریق تکالیف کمیته است. کمیته کنگره بر بیشتر جنبه های زندگی آمریکایی از جمله دنیای تجارت نظارت دارد و هر قانونگذار حداقل یکی از آنها را اشغال می کند. این کمیته مقررات صنعت را تنظیم می کند، رویه های شرکت را بررسی می کند، رهبران صنعت را مورد سوال قرار می دهد و موارد دیگر. اگر اعضای کنگره از اطلاعات قبل از افشای عمومی برای تصمیم گیری سرمایه گذاری استفاده کنند، از مزیت ناعادلانه در بازار استفاده کرده و قانون را زیر پا گذاشته اند.
هیچ نمونه واقعی تجارت مبتنی بر دانش کنگره وجود ندارد، زیرا قانون به هیچ عنوان محکومیت ندارد. اما اگر تعجب می‌کنید که قانونگذاران چگونه می‌توانند به مزیت تجاری ناعادلانه دست یابند، تصور کنید که در کمیته دفاع سنا هستید و باید تصمیم بگیرید که کدام پیمانکار دفاعی چک بزرگ دولتی را دریافت کند. اگر شرکتی در سبد سرمایه گذاری شما قراردادی منعقد کند، ممکن است به نظر برسد که به جای اینکه بهترین انتخاب را برای توده ها داشته باشید، از موقعیت ترجیحی خود برای ثروتمند شدن استفاده می کنید.
یک سال پس از تصویب قانون سهام، کنگره آن را اصلاح کرد، پایگاه داده آنلاین را کوچک کرد و فرم های الکترونیکی را به جای اجباری اختیاری کرد. قوانین تجارت داخلی همچنان اعمال می شود، اما دولت دیگر سیستم افشای مالی را مدرن نمی کند. این تغییرات در هر دو مجلس به اتفاق آرا تصویب شد.
امروزه، گزارش‌های سالانه و افشای معاملات سهام برای مجلس و سنا به صورت آنلاین در دسترس است، اما نمی‌توانید داده‌ها را جستجو یا مرتب کنید. برخی از قانونگذاران با استفاده از فرم‌های الکترونیکی تشکیل پرونده می‌دهند، اما برخی دیگر همچنان از کاغذ استفاده می‌کنند که نیاز به اسکن و آپلود دارد – گاهی اوقات منجر به افشای غیرقابل خواندن می‌شود.
برخی از قانونگذاران هر دو طرف احساس کردند که قانون سهام ناکافی است و خواستار ممنوعیت کامل مالکیت سهام فردی شدند. هرزه. کیتی پورتر از کالیفرنیا و سناتور کریستن گیلیبراند از نیویورک قانون سهام ۲.۰ را در فوریه معرفی کردند که دقیقاً این کار را انجام می دهد.
در همین حال، NCLX تصمیم گرفت ابزاری مشابه آنچه کنگره در ابتدا وعده داده بود بسازد. این امکان را به شما می دهد تا علاوه بر انتصابات کمیته، منافع مالی سناتورها را نیز بررسی کنید. ما بر روی سنا تمرکز می کنیم زیرا سناتورها بیشتر از اعضای مجلس خدمت می کنند و نماینده مردم بیشتری هستند.
این ابزار تضاد منافع را اثبات نمی کند، اما تکالیف کمیته و داده های سرمایه گذاری را برای مقایسه آسان در یک صفحه قرار می دهد. برای بررسی انتصابات کمیته سناتورها، سهام دولتی و خصوصی، میزان وجوه متقابلی که در مورد آنها گزارش کرده‌اند و اینکه آیا در سال گذشته معاملات آتی یا ارزهای دیجیتال خریداری کرده‌اند، از ابزارهای زیر استفاده کنید.
منبع: Senate.gov
طراحی و توسعه: Nelson Hsu / NBC
تعریف
موجودی: وقتی سرمایه گذاران سهام یک شرکت را خریداری می کنند، سهامدار آن شرکت می شوند. سهامداران درصدی از کسب و کار را در اختیار دارند و به نسبت اندازه سهام خود، حق دریافت درصدی از سود شرکت را دارند.
سهام غیرعمومی: سهام شرکت های خصوصی که در بورس قابل خرید نیستند. این موارد می تواند به افراد یا سرمایه گذاران خصوصی ارائه شود.
صندوق مشترک: گروه بزرگی از دارایی ها از چندین سرمایه گذار که به طور حرفه ای توسط مدیران پول مدیریت می شوند. صندوق های سرمایه گذاری مشترک را می توان به طور همزمان در صدها شرکت سرمایه گذاری کرد و به سرمایه گذاران سبد متنوعی داد.
آینده: قراردادی برای خرید یا فروش یک کالا به قیمت معین در تاریخ آینده. خرید قرارداد آتی مانند شرط بندی روی ارزش یک کالا در طول زمان است.
رمزگذاری: توکن های مجازی که در صرافی های رمزنگاری معامله می شوند. برخی از ارزهای دیجیتال مانند سهام شرکت‌های بلاک چین (ALGO) عمل می‌کنند، برخی دیگر مانند فروشگاه‌های ارزش بلندمدت مانند طلا (BTC) عمل می‌کنند.